woensdag 26 augustus 2009

Felonies

Mannen vrouwen, waar blijven jullie reacties? Is mijn klein levensverhaal een verdwaalde meteoriet in cyberspace?

 

Veel spannend nieuws is er niet, wat zeker niet zal bijdragen aan jullie space-discovery. Na afscheid genomen te hebben van Ted Kennedey zijn we ons verdriet gaan vereten in Mc Donalds (zoals een echte Amerikaan past, pas ik mij aan aan de statistieken en is de kans dat mijn volgende maaltijd van de McDo komt 1/8 –for real-). De druk, zoals ik het in mijn vorig bericht had beschreven, heeft hier al zijn eerste slachtoffertje geveld. Sooa gaat aan het eind van deze week terug naar Korea om haar ouders het komende jaar vooral niet meer recht in het gezicht aan te kijken en het toprecord onderdanige buigingen te verbreken. Ze kon de competitieve studiesfeer niet aan en heeft haar spullen gepakt. Naar de stad trekken met ons zit er voor haar jammer genoeg ook niet in, hoewel ze nu toch geen les of werk meer heeft, aangezien het duidelijk is dat ze zichzelf moet straffen voor zulk ondermaats zwak gedrag. Ik wist niet dat 25 jarige Zuid-Koreanen zoveel weg hadden van 14e eeuwse katholieken.

 

Verder zijn de undergrads stilaan de campus aant bevolken.. feest, nog meer onwetend en verdwaalde individuen.  Toch, ik voel me meer verbonden met hen dan logisch is aangezien elke druppel stimulerende drank evenals inkom tot clubs e.a. ons ontzegd wordt. Inderdaad: voor 18 november ben ik hier de zielige underaged uitzondering. Misschien maar goed ook, mijn lichaam protesteert al genoeg tegen mijn aanwezigheid hier. Ik blijf zo onwerkelijk veel slaap nodig hebben en mijn haar blijft als januarisneeuw naar beneden dwarrelen. Int slechtste geval zijn er nog altijd ondermaatse fratparties of frauduleuze technieken (zie binnenkort: “erasmusstudent vervalst ID – bewijsmateriaal uit internetblog” in de gazet)

 

Ik ga maar eens slapen en proberen mijn biologische klok juist te zetten zodat ik  mij morgen door de berg reading assignments kan werken. By the way, Texas is vervangen door China… dat veronderstel ik toch aangezien een paar dagen geleden de letters ‘Gong’ op de deur werden geplakt. Ik denk dat de cultureshock in ieder geval nu nog groter gaat zijn. Maar das niet per se negatief. Kben ondertussen al wel iets te gewend aan mijn single room. Ik ga al mijn studie-, slaap- en andere gewoontes moeten aanpassen binnenkort…

 

Ik hoop dat alles goed gaat met jullie.

 

Knuffels,

 

Sophie & the dead kennedys

 

p.s.: op een kleine 15min rijden van hier hebben ze vers gebakken brood –eureka-

5 opmerkingen:

Reginald zei

My dear,

in reacties plaatsen ben ik helemaal gene krak, maar ik lees uw capriolen en ongezouten meningen over 'the land of opportunities' wel met veel plezier ze:)

Amusez-vous...

X Regie

Tania zei

Hey Miss Sophie !

'k Heb al goe gelachen met uw schrijfsels moet 'k zeggen :)))

"Head down and keep banging" zou 'k zeggen. Die jetlag zal wel verdwijnen ... gewoon negeren in the meantime :)

Geniet met volle teugen want 't avontuur zal voorbij zijn voor ge 't goed en wel beseft.

Caro8mm zei

Hey die Sophie!!

Kreeg net het url'tje binnen van... jawel, 't allerliefste (en vooral geduldigste) schatje van héél de wereld :o)

Wat die jetlag betreft .. ge zijt precies maar een zwak afkooksel van uw papa hé.. en afgeven op de kleine oogjes van deze aarde Foei Foei Foei! ;-p
Dus probeer maar gewoon het ritme te volgen, anders gaat ge ermee zitten tot ge naar het beschaafde deel van de aarde terugkomt! (wanneer is dat eigenlijk?)

Ik zou zeggen geef er een goei lap op, maar net niet te hard of ze steken u tussen 4 muurtjes, meestal met een traliesje voor, en moet ge naar huis bellen om uw borg te laten betalen!
Dus gedraag u, blijf van de bollen en de drank, breek niet in of blijf met uw handjes overal af, MAAR have toch wat fun want het leven is veel korter dan ge denkt (om toch maar effe de oude zaag uit te hangen ;-)) )

Héél veel groentekes en fruit vanuit het groenste deel van Deurne! ;o)

Caro, part of CaT-women ;))

Unknown zei

Leuke verhalen =)!
x Simon

Sam zei

Damn, 't is daar precies afzien. Misschien wel beter dat je aan geen drank geraakt, of de verleiding om verdriet te verdrinken zou je wel eens de das kunnen omdoen.

Anyway, hang in there, en tot volgend weekend - ik zal een meelevende gedachte naar u toe sturen als ik nog eens een liquor-store binnenstap.